Farmaceutisch Rangpoeder voor het Natriuminjectie 1vial van de Injectieheparine/Doos

Poeder voor Injectie van het de Heparinenatrium van de Injectie de Farmaceutische Rang
De heparine is een wijd gebruikte injecteerbare bloedverdunner. Het wordt gebruikt om diepe adertrombose en longdieembolie (gezamenlijk te behandelen en te verhinderen als aderlijke thromboembolism wordt bekend) en als deel van de behandeling van myocardiaal infarct en onstabiele angina ook gebruikt. De heparine wordt gebruikt op de binnenoppervlakten van diverse apparaten zoals reageerbuizen en de machines van de nierdialyse.

De gemeenschappelijke zijdegevolgen omvatten het aftappen, pijn bij de injectieplaats, en lage trombocytten. De ernstige bijwerkingen omvatten heparine veroorzaakte thrombocytopenia. De grotere zorg is nodig in die met slechte nierfunctie. De heparine schijnt veilig te zijn voor gebruik tijdens zwangerschap en het de borst geven. Het is a natuurlijk - glycosaminoglycan voorkomen.

Is de normale rol van de heparine in het lichaam onduidelijk. De heparine wordt gewoonlijk opgeslagen binnen de secretorische korrels van mastcellen en vrijgegeven slechts van vasculature bij plaatsen van weefselverwonding. Men heeft voorgesteld dat, eerder dan antistolling, het belangrijkste doel van heparine defensie bij dergelijke plaatsen tegen het binnenvallen van bacteriën en andere buitenlandse materialen is. Bovendien wordt het waargenomen over een aantal wijd verschillend soort, met inbegrip van sommige ongewervelden die geen gelijkaardig systeem van de bloedcoagulatie hebben. Het is hoogst gesulfateerde glycosaminoglycan. Het heeft de hoogste negatieve lastendichtheid van om het even welke bekende biologische molecule. In aard, is de heparine een polymeer van variërende kettingsgrootte. Unfractionated heparine (UFH) als geneesmiddel is heparine die niet is opgedeeld om de fractie molecules met laag te sekwestreren - molecuulgewicht. In tegenstelling, heeft low-molecular-weight heparine (LMWH) opdeling voor het maken van zijn farmacodynamica voorspelbaarder ondergaan. Vaak of UFH of LMWH kan worden gebruikt; in sommige situaties één of andere is verkieslijk.

Medisch gebruik
De heparine is a natuurlijk - het voorkomen antistollingsmiddel door basophils en mastcellen die wordt geproduceerd. De heparine doet dienst als antistollingsmiddel, verhinderend de vorming van klonters en uitbreiding van bestaande klonters binnen het bloed. Terwijl de heparine geen klonters opsplitst die zich reeds (in tegenstelling tot weefsel plasminogen activator) hebben gevormd, staat het de de klonterlysis van het lichaam natuurlijke mechanismen normaal aan het werk toe om klonters op te splitsen die zich hebben gevormd. De heparine wordt over het algemeen gebruikt voor antistolling voor de volgende voorwaarden:
Scherp coronair syndroom, b.v., NSTEMI
Atrial fibrillatie
Diep-adertrombose en longembolie
Cardiopulmonale omleiding voor hartchirurgie
ECMO-kring voor extracorporeal het levenssteun
Hemofiltration
Indwelling centrale of rand aderlijke catheters
Cryonics

Nadelige gevolgen
Een ernstige bijwerking van heparine is heparine-veroorzaakte die thrombocytopenia (HIT), door een immunologische reactie wordt die tot plaatjes een doel van immunologische reactie veroorzaakt maakt, die in de degradatie van plaatjes resulteren, die thrombocytopenia veroorzaakt. Deze voorwaarde wordt gewoonlijk omgekeerd bij de beëindiging, en kan in het algemeen met het gebruik van synthetische heparine worden vermeden. Ook, wordt een goedaardige vorm van thrombocytopenia geassocieerd met vroeg heparinegebruik, dat zonder heparine tegen te houden oplost.

Twee nonhemorrhagic bijwerkingen van heparinebehandeling zijn gekend. De eerste is verhoging van serumaminotransferase niveaus, die binnen zo velen zoals 80% van patiënten gemeld is die heparine ontvangen. Deze abnormaliteit wordt niet geassocieerd met leverdysfunctie, en het verdwijnt nadat de drug wordt beëindigd. De andere complicatie is hyperkalemia, die in 5 aan 10% van patiënten voorkomt die heparine ontvangen, en is het resultaat van heparine-veroorzaakte aldosterone afschaffing. Hyperkalemia kan binnen een paar dagen na het begin van heparinetherapie verschijnen. Meer zelden, kunnen de bijwerkingenalopecia en de osteoporose met chronisch gebruik voorkomen.

Zoals met vele drugs, kunnen de overdosissen van heparine fataal zijn. In September 2006, ontving de heparine publiciteit wereldwijd toen drie te vroeg geboren zuigelingen stierven nadat zij verkeerd overdosissen van heparine bij het ziekenhuis van Indianapolis werden gegeven.